استخراج بیتکوین
استخراج بیتکوین
استخراج، فرایند صرف توان محاسبه برای پردازش تراکنشها، ایمن سازی شبکه و همزمان نگهداشتن همه با هم در سیستم است.
می توان آنرا به منزله مرکز داده های بیت کوین تصور کرد؛ بجز آنکه طوری طراحی شده است که برای استخراج کنندگانی که در تمام کشورها در حال کارند، کاملاً تمرکز زدایی شده باشد و هیچ کسی کنترلی بر شبکه نداشته باشد.
به این فرایند در قیاس با استخراج طلا، استخراج می گویند چون مکانیسم گذرایی دارد که با آن بیت کوینهای جدید صادر می شوند.
اما بر خلاف استخراج طلا، استخراج بیت کوین در ازای سرویسهای مفیدی که برای عملکرد یک شبکه پرداخت امن لازم است، جایزه ای هم در نظر می گیرد.
تا وقتی آخرین بیت کوین صادر نشده باشد، استخراج بیت کوین همچنان الزامی است.
استخراج بیتکوین به چه صورت است؟
هر کسی می تواند با اجرای نرم افزار روی سخت افزاری ویژه، یک استخراج کننده بیت کوین باشد. نرم افزار استخراج، به انتشار تراکنشها در شبکه ی P2P، گوش فرا داده و اقدامات مقتضی جهت پردازش و تایید این تراکنش ها را انجام می دهد. استخراج کنندگان بیت کوین به این دلیل به این کار می پردازند که کارمزد تراکنشی را که کاربران برای پردازش سریعتر تراکنش های خود می پردازند، دریافت نموده و نیز بیت کوینهای تازه تولید شده را بر طبق یک فرمول ثابت به جریان اندازند.
تراکنشهای جدید برای آنکه پذیرفته شوند باید در بلاکی همراه با سند ریاضی انجام کار قرار گیرند. این مدرک ها را بسختی می توان تولید کرد ، چون هیچ راهی برای تولید آنها نیست، مگر میلیاردها بار محاسبه در ثانیه. استخراج کنندگان باید این محاسبات را انجام دهند تا سرانجام شبکه، بلاک های آنها را بپذیرد و به آنها پاداش دهد. هر چه تعداد استخراج کنندگان بیشتر شود، شبکه یافتن بلاکهای مجاز را بطور خودکار دشوارتر می کند تا مطمئن شود که زمان متوسط برای یافتن یک بلاک، همان 10 دقیقه باقی خواهد ماند. در نتیجه، استخراج یک کار بسیار رقابتی است که هیچ استخراج کننده ای نمی تواند کنترلی بر آنچه که درون زنجیره بلاک است، داشته باشد.
برای تحمیل ترتیب زمانی بر زنجیره بلاک ، سند انجام کار طوری طراحی می شود که به بلاک قبلی وابسته باشد. به همین دلیل برگشت دادن تراکنشهای قبلی بطور نمایی دشوار می شود چرا که لازم است سند انجام کار روی تمامی بلاکهای دنباله آن، دوباره محاسبه گردند.
اگر در یک زمان، دو بلاک پیدا شود استخراج کنندگان ابتدا به کار روی بلاکی که اول دریافت می پردازند و سپس به محض آنکه بلاک بعدی پیدا شد به طولانیترین زنجیره بلاکها سوییچ خواهند کرد.
به این ترتیب به استخراج کنندگان اجازه داده خواهد شد که اجماعی جهانی را بر مبنای قدرت پردازش، حفظ کرده و آنرا ایمن نمایند.
استخراج کنندگان بیت کوین نه می توانند با تقلب کردن پاداش خود را افزایش دهند و نه می توانند تراکنشهای تقلبی را که ممکن است شبکه بیت کوین را خراب کند، پردازش نمایند، چون تمامی نُدهای بیت کوینی بر اساس پروتکل بیت کوین، هر گونه بلاکی را که شامل داده های غیرمجاز باشد، نخواهند پذیرفت.
در نتیجه، حتی اگر نتوان به تمامی استخراج کنندگان بیت کوین اعتماد کرد، امنیت شبکه همچنان برقرار خواهد بود.
آیا استخراج بیتکوین، اتلاف انرژی نیست؟
بندرت می توان مصرف انرژی را برای اداره کردن و برقرار کردن امنیت یک سیستم پرداخت، اتلاف خواند. مانند هر سرویس پرداخت دیگری، استفاده از بیت کوین مستلزم هزینه های پردازش است.
سرویسهای لازم برای عملکرد سیستم های پولی گسترده کنونی، مانند بانکها، کارتهای اعتباری و نیز خودروهای زرهی نیز انرژی زیادی مصرف می کنند. هرچند که بر خلاف بیت کوین، مصرف کل انرژی آنها شفاف نیست و نمی توان براحتی آنرا اندازه گیری کرد.
استخراج بیت کوین به گونه ای طراحی شده که در طول زمان بهینه تر شده و سخت افزارهایی خاصی را استفاده کند که انرژی کمتری مصرف می کنند و هزینه های استخراج بتدریج با تقاضا متناسب گردد.
هر زمان که استخراج بیت کوین کمتر رقابتی شده و نیز سودآوری کمتری داشته باشد، بعضی از استخراج کنندگان دست از فعالیت خواهند کشید. افزون براین، تمام آن انرژی که صرف استخراج می شود، در پایان به گرما تبدیل خواهد شد و بیشتر استخراج کنندگانی که سود می کنند از این گرما استفاده خوبی خواهند کرد.
یک شبکه که کارایی آن بهینه سازی شده، شبکه ایست که عملاً هیچگونه انرژی اضافی مصرف نمی کند. هر چند که این یک ایده آل است، اقتصاد استخراج بگونه ایست که هر استخراج کننده ای تلاش می کند به آن دست یابد.
استخراج، فرایند صرف توان محاسبه برای پردازش تراکنشها، ایمن سازی شبکه و همزمان نگهداشتن همه با هم در سیستم است.
می توان آنرا به منزله مرکز داده های بیت کوین تصور کرد؛ بجز آنکه طوری طراحی شده است که برای استخراج کنندگانی که در تمام کشورها در حال کارند، کاملاً تمرکز زدایی شده باشد و هیچ کسی کنترلی بر شبکه نداشته باشد.
به این فرایند در قیاس با استخراج طلا، استخراج می گویند چون مکانیسم گذرایی دارد که با آن بیت کوینهای جدید صادر می شوند.
اما بر خلاف استخراج طلا، استخراج بیت کوین در ازای سرویسهای مفیدی که برای عملکرد یک شبکه پرداخت امن لازم است، جایزه ای هم در نظر می گیرد.
تا وقتی آخرین بیت کوین صادر نشده باشد، استخراج بیت کوین همچنان الزامی است.
استخراج بیتکوین به چه صورت است؟
هر کسی می تواند با اجرای نرم افزار روی سخت افزاری ویژه، یک استخراج کننده بیت کوین باشد. نرم افزار استخراج، به انتشار تراکنشها در شبکه ی P2P، گوش فرا داده و اقدامات مقتضی جهت پردازش و تایید این تراکنش ها را انجام می دهد. استخراج کنندگان بیت کوین به این دلیل به این کار می پردازند که کارمزد تراکنشی را که کاربران برای پردازش سریعتر تراکنش های خود می پردازند، دریافت نموده و نیز بیت کوینهای تازه تولید شده را بر طبق یک فرمول ثابت به جریان اندازند.
تراکنشهای جدید برای آنکه پذیرفته شوند باید در بلاکی همراه با سند ریاضی انجام کار قرار گیرند. این مدرک ها را بسختی می توان تولید کرد ، چون هیچ راهی برای تولید آنها نیست، مگر میلیاردها بار محاسبه در ثانیه. استخراج کنندگان باید این محاسبات را انجام دهند تا سرانجام شبکه، بلاک های آنها را بپذیرد و به آنها پاداش دهد. هر چه تعداد استخراج کنندگان بیشتر شود، شبکه یافتن بلاکهای مجاز را بطور خودکار دشوارتر می کند تا مطمئن شود که زمان متوسط برای یافتن یک بلاک، همان 10 دقیقه باقی خواهد ماند. در نتیجه، استخراج یک کار بسیار رقابتی است که هیچ استخراج کننده ای نمی تواند کنترلی بر آنچه که درون زنجیره بلاک است، داشته باشد.
برای تحمیل ترتیب زمانی بر زنجیره بلاک ، سند انجام کار طوری طراحی می شود که به بلاک قبلی وابسته باشد. به همین دلیل برگشت دادن تراکنشهای قبلی بطور نمایی دشوار می شود چرا که لازم است سند انجام کار روی تمامی بلاکهای دنباله آن، دوباره محاسبه گردند.
اگر در یک زمان، دو بلاک پیدا شود استخراج کنندگان ابتدا به کار روی بلاکی که اول دریافت می پردازند و سپس به محض آنکه بلاک بعدی پیدا شد به طولانیترین زنجیره بلاکها سوییچ خواهند کرد.
به این ترتیب به استخراج کنندگان اجازه داده خواهد شد که اجماعی جهانی را بر مبنای قدرت پردازش، حفظ کرده و آنرا ایمن نمایند.
استخراج کنندگان بیت کوین نه می توانند با تقلب کردن پاداش خود را افزایش دهند و نه می توانند تراکنشهای تقلبی را که ممکن است شبکه بیت کوین را خراب کند، پردازش نمایند، چون تمامی نُدهای بیت کوینی بر اساس پروتکل بیت کوین، هر گونه بلاکی را که شامل داده های غیرمجاز باشد، نخواهند پذیرفت.
در نتیجه، حتی اگر نتوان به تمامی استخراج کنندگان بیت کوین اعتماد کرد، امنیت شبکه همچنان برقرار خواهد بود.
آیا استخراج بیتکوین، اتلاف انرژی نیست؟
بندرت می توان مصرف انرژی را برای اداره کردن و برقرار کردن امنیت یک سیستم پرداخت، اتلاف خواند. مانند هر سرویس پرداخت دیگری، استفاده از بیت کوین مستلزم هزینه های پردازش است.
سرویسهای لازم برای عملکرد سیستم های پولی گسترده کنونی، مانند بانکها، کارتهای اعتباری و نیز خودروهای زرهی نیز انرژی زیادی مصرف می کنند. هرچند که بر خلاف بیت کوین، مصرف کل انرژی آنها شفاف نیست و نمی توان براحتی آنرا اندازه گیری کرد.
استخراج بیت کوین به گونه ای طراحی شده که در طول زمان بهینه تر شده و سخت افزارهایی خاصی را استفاده کند که انرژی کمتری مصرف می کنند و هزینه های استخراج بتدریج با تقاضا متناسب گردد.
هر زمان که استخراج بیت کوین کمتر رقابتی شده و نیز سودآوری کمتری داشته باشد، بعضی از استخراج کنندگان دست از فعالیت خواهند کشید. افزون براین، تمام آن انرژی که صرف استخراج می شود، در پایان به گرما تبدیل خواهد شد و بیشتر استخراج کنندگانی که سود می کنند از این گرما استفاده خوبی خواهند کرد.
یک شبکه که کارایی آن بهینه سازی شده، شبکه ایست که عملاً هیچگونه انرژی اضافی مصرف نمی کند. هر چند که این یک ایده آل است، اقتصاد استخراج بگونه ایست که هر استخراج کننده ای تلاش می کند به آن دست یابد.
استخراج بیتکوین
دسته بندی : آموزشی